Bu kitapta anlatılan gazete küpürlerinde ve belkide ana haber bültenlerinde bir kaç saniye duyduğunuz ölümlerdir.Bu insanlar birer onar ve giderek 300’er ölürler, biz üzülürüz ve yakınımızda değilse unuturuz.Ya da seney-i devriyesinde hatırlarız.Oysa o ölümlerin ardından ayrı bir hikaye başlar. En kötüsü nedir bilir misiniz ? Çaresizlik.Çaresiz bıraktılar her defasında insanlarımızı.Çoğunlukla ” Ölünüzü alın gidin.Sesiz olun” dediler.İnsaflarına gelirse üç kuruş sadaka.Hatırınıza gelecektir.Ocak 2008 de Davutpaşada patlama oldu. O gün 21 isçi öldü.Her zamanki gibi buna “İş kazası ” denildi.Davutpasa aileleri bu kazaya kaya gibi itiraz ettiler.Çelik gibi, Ateş gibi itiraz ettiler.Hukuk ve adalet savaşının en kutsalını başlattılar.O tarihten bir süre sonra artık iş kazası değil CİNAYET kavramı girdi hayatımıza.Bu acılar yaşanırken ve çaresizlik dört yanı kuşatmısken bir grup gönüllü insan ortaya çıktı.Bunun adı Dayanışma iklimidir.Hiç bir çıkar gözetmeden , acılı aileleri katagorize etmeden sahiplendiler.Bu kitap onların emeğidir.Arkasında uykusuz geceler , alın terinin kralı olur mu bilmem , işte o kral emek var.Ben tanık oldum.Hepsi müthiş özverili.Onların koşturmacasını izlerken neden bu ülkeden hiç bir zaman umudumu kesmediğimi daha iyi anladım.Emeği geçen herkese binlerce teşekkürler.Bu kitap yayınevlerinde var.Gidin.Sorun.Alın.Sağolun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder