* Çocukları astılar.Gazeteler,radyolar hergün onlardan sözediyordu.Kaçtılar,devletin eli uzundur kaçamazlar,yakalandılar , yargının karşına çıkarıldılar.İsimlerini duyuyorduk sık sık.Şakiler deniyordu birde.Şaki.…Şaka değil memlekette örfi idare vardı.Sokaklarda askerler,cemseler,polisler sık sık arama,tarama yapardı.Korku vardı , kaygı vardı büyüklerde,memleketin her yerinde ama biz çocuktuk…Evimize yakın çamlık dediğimiz bir yeşil alan vardı.Sanırım yaşıtlarimiz Teksas Tommiks oynuyordu , biz o gün Deniz Gezmiş-cilik oynuyorduk.Dedim ya memlekette örfi idare vardı.Biz oyuna dalmışken ağaçların arasından bir polis çıktı.Ne yapıyorsun bakalım delikanlılar , diye seslendi.Hepimiz Deniz Gezmiş- cilik oynamanın sürece uygun düşmediginin farkındaydık.Önce kirp diye sustuk.Memur tekrar sordu.Muhtemel yüzü çok sert değildi.İçimizden biri ( Kimdi ? ) doğruyu söyledi.Polisin yüzünde bir gülümseme belirdi ve sordu ” Hanginiz Teksas hanginiz Tommiks”Hepimiz kendimizi tek tek tanıttık“Ben Mahir Çayan ”“Ben Hüseyin İnan ”“Ben Deniz Gezmiş ”Sıra bana geldi , babamdan adını çok duymuştum,hemşerimizmiş” Ben de Cihan Alptekin”…1990 yılıydı.Artvin Şavşata konsere davet ettiler.G.Yorumcu arkadaşlarla kalktık gittik.Şavşatta gerginlik oldu,yerel mütegallibe Yorum konserinden pek hoşlanmadı, konser iptal edildi.Döndük o geceyi fındıklıda geçirdik.Sabah bize refakat eden arkadaşlardan biri Cihan Alptekinin ailesini ziyaret etmek ister misiniz, dedi.Elbette dedik.Cihan Alptekin Ardeşenin Oce köyundendi.Findikliya 15-20 dakika uzakta.Bana göre Solculuk 3 değer üzerine kurulur.VEFA,VİCDAN,ADALET.…Cihanlarin köyüne , yani evine gittik.Annesi,kardeşleri,yengeleri kalabalık bir aile ortamı karşıladı bizi.Çaylar,yemekler ikram edildi.1970li yıllara ait albümlere baktık.Cihanın sayısız kurşun deliği olan resmine tekrar sarıldı annesi.Biz de gözyaşlarimizi gizlemedik.Sonra mezara gittik.Cihana türküler söyledik.Aile ile sarıldık,kucaklastık vedalaştık.Konumuz bu değil ancak bu ülke daha güzel olsun diye , adaletli olsun diye , aydınlık olsun diye canlarını verenlerin , özellikle annelerini unutmayın.Boyunlarına sarılın.Evladı yerine geçmez belki ancak anneye çok iyi gelir.Bilin.…Babam o dönemin bütün babaları gibi radyo ajanslarını kaçırmazdı.6 Mayıs 72 sabahı’ydı.07:30 ajansı açıldı…Habere metalik bir sesle başladı spiker.” Deniz Gezmiş,Yusuf Aslan,Hüseyin İnan’ın cezaları bu sabaha karşı İNFAZ edildi.”Babam oturduğu kolktuğa gömüldü.Sigarasindan derin bir nefes çekti.*Berepe yoncez , diye lazca kendi kendine söylendi.Gözlerinden yaşlar geldi.Babam için için ağladı , ben çocuk aklımla , infaz dedi spiker , idam demedi , belki de asmadilar arka kapıdan kaçırdılar, diye düşünmeyi tercih ettim.O sabahı hiç ama hiç unutmadım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder